رابطه جهت گیری مذهبی، شادکامی، منبع کنترل و راهبردهای مقابله ای با سلامت معنوی دانشجویان پرستاری

زمینه و هدف: امروزه نقش مذهب، شادکامی، منبع کنترل و راهبردهای مقابله ای در پیشگیری و درمان مشکلات بهداشت عمومی و سلامت معنوی مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به اهمیت رشته پرستاری، این پژوهش با هدف تعیین ارتباط جهت گیری مذهبی، شادکامی، منبع کنترل و راهبردهای مقابله ای با سلامت معنوی دانشجویان پرستاری انجام شد.     روش بررسی: این مطالعه توصیفی–تحلیلی از نوع همبستگی بود. جامعه این پژوهش کلیه دانشجویان رشته پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد پیشوا در سال تحصیلی 93-1392 بودند. در کل از میان 228 دانشجوی پرستاری، 140 دانشجوی واجد شرایط به روش تصادفی- طبقه ای وارد مطالعه شدند. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسشنامه های جهت گیری مذهبی آلپورت و راس (1967)، شادکامی آرگایل و لو (1990)، منبع کنترل راتر (1975)، راهبردهای مقابله ای لازاروس و فولکمن (1993) و سلامت معنوی پالوتزین و الیسون (1982)بود. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام تحلیل شد.     یافته ها: یافته ها نشان داد جهت گیری مذهبی درونی (48/0r=)، شادکامی (34/0r=)، منبع کنترل درونی (19/0r=) و راهبرد مسئله مدار (17/0r=) با سلامت معنوی رابطه مثبت و معنی­دار و منبع کنترل بیرونی­(21/-0r=) با سلامت معنوی رابطه معنی­دار و معکوس داشتند. جهت گیری مذهبی درونی، منبع کنترل بیرونی و شادکامی در یک مدل پیش بین توانستند 37 درصد از واریانس سلامت معنوی را پیش بینی کنند که در این پیش بینی سهم متغیر جهت گیری مذهبی درونی 23 درصد بود.     نتیجه گیری: با توجه به توانایی جهت گیری مذهبی درونی، منبع کنترل بیرونی و شادکامی در پیش بینی سلامت معنوی برنامه ریزان، درمانگران و مشاوران روانی اجتماعی باید به نشانه های متغیرهای مذکور توجه کرده و بر اساس آن­ها برنامه هایی را برای بهبود سلامت معنوی دانشجویان پرستاری طراحی کنند.